цитатный план по бел литу "журавлиный крик"

1.”- Дарогу трэба перакрыць на суткі.”
2. “Байцы на пераездзе рупна ўляглі ў работу – капалі, дзяўблі, угрызаліся ў сцвярдзелую залеж зямлі.”
3.”Удалечыні за лесам зачыналася грымотная начная бойка.”
4. “Даўно ўжо Пшанічны прыглядаўся, чакаў зручнага выпадку, вагаўся і баяўся, але цяпер, трапіўшы ў тую мышалоўку, канчат-кова рашыўся.
5. “Так спакваля ў гэтую пакінутую людзьмі будыніну (старажоў-ку) сышліся яны ўсе пяцёра.”
6.”- Дурны я чалавек..шалёны, безгаловы... – казаў Свіст.– Нао-гул абармот. Толькі цяпер зразумеў гэта.”
7. “У першым жа баі яго аглушыла грымоццем страляніны, асля-піла страхам блізкае смерці, апаліла болем няўдач і разгрому. “Не, -- сказаў Аўсееў, -- гэта не для мяне...”
8. “У людскіх нягодах вялікае буры растварылася хлопцава (Глечыка) крыўда і засталося толькі балючае усведамленне ўласнай нясправядлівасці да маці, якая так яго любіла.”
9. “Нялёгкае было жыццё сялянскага хлопца Карпенкі.”
10. “Апынуўшыся ў войску, ён адчуў сябе белай варонай, няўме-кам,самым няўдалым з усіх у гэтай грамадзе разнастайных людзей.” (Фішар)
11. “Пшанічны ...нема замычаў ад ...апошняй лютай нянавесці да немцаў, да тых, на пераездзе, да сябе, ашуканага сабой, і да ўся-го белага свету...”

12. “Фішар увапхнуў у магазін новую абойму і скіраваў він-тоўку ў бок недалёкіх бяроз.”
13.”Карпенка зразумеў, што яно пачынаецца.”
14. “Экскурсія нават спадабалася Глечыку, і ён усё перажы-ваў захапленне сваімі сябрамі, якія ўчынілі такі вялікі раз-гром.”
15. “– Свіст!,, Не пушчаць! – слабым дрыготкім голасам вы-крыкнуў ён (Карпенка) і паваліўся ў траншэю.”
“Свіст... Адну за адной шпурнуў пад гусеніцы абедзве свае цяжкія гранаты, але сам ні схавацца, ні адбегчыся ўжо не паспеў...”
16. “Аўсееў,.. Мільгаючы падэшвамі, шалёна адмахваючыся левай рукой, з вінтоўкай у правай шпарка бег па канаве да лесу.”

17. “Ён (Глечык)... З усяе сілы зацяў у сабе нясцерпную жур-боту душы, у якой вялікаю прагай да жыцця ўсё біўся далёкі прызыўны жураўліны крык...”